نظرمن

پس از موفقیت دولت یازدهم در کنترل تورم و تغییر وضعیت از رکود تورمی به رکود ، هم اکنون سوالی که در ذهن کارشناسان و مردم مطرح می باشد ، زمان خروج از رکود اقتصادی است . برای خروج از رکود اقتصادی نیز احتیاج به یک تغییر فکر اساسی برای ایجاد صنایع جدید و افزایش تولید صنایع حاضر و بطور کلی افزایش سرمایه گذاری بوده ، که دولت به دنبال افزایش ظرفیت وام دهی بانکها برای افزایش سرمایه در گردش صنایع می باشد . ولی با توجه به اینکه سرمایه گذاری لازم برای رشد اقتصادی در ایران بیشتر از موارد فوق بوده ، لذا هنوز تا راه اندازی بازار ، زمان لازم است . البته نتیجه مذاکرات 1+5 نیز می تواند اثر خود را برای رونق بازار یا رکود آن داشته باشد . لیکن به نظر من بیشترین اثر را سیاست پولی و مالی دولت برای خروج از رکود خواهد داشت . دولت پیش بینی های لازم را برای عدم توافق در مذاکرات 1+5 بعمل آورده و برای اجرای فاز های بعدی هدفمندی یارانه ها نیز با جلوگیری از تورم  و حذف دهکهای پر درآمد فکرهایی دارد . همه این عوامل دست به دست هم داده تا فضای رکودی اقتصاد ادامه دار پیش بینی گردد . بطوریکه قیمت ارز حتی با عدم توافق در مذاکرات افزایش پیدا نخواهد نمود ولی قیمت کالاها در داخل به دلیل اجرای هدفمندی افزایشی بوده و سرمایه گذاری بازده لازم را نخواهد داشت . بنابر این مردم به میزان فعلی سود بانکی باید رضایت داده و تولید می بایست به سمت کالاهای بامصرف انرژی کمتر سوق پیدا نماید که همان هدف اصلی هدفمندی یارانه ها می باشد . با توجه به موارد فوق کاهش هایی که در قیمت سهام شرکتهای بورسی شاهد هستیم ، معنی پیدا خواهد کرد .